(បទបថ្យាវត្ត)
១. ពេលកូនក្អូតសន្លប់បាត់ស្មារតី
ឪពុកភិតភ័យឥតឧបមា
កាយកូនស្លេកស្លាំងខ្មៅអស់ភក្រ្តា
ពុកសែនឈឺផ្សាជួយកូនមិនបាន។
២. កាយកូនត្រជាក់ញាក់ញ័រសព្វប្រាណ
រឹតតែរំខានក្នុងអារម្មណ៍ពុក
ឃើញកូនវេទនាទ្រូងថែមឱបទុក្ខ
ត្រឹមឃើញនៅមុខពុកសង្វេគពិត។
៣. ពេលកូនដឹងខ្លួនឪពុកថយគិត
ព្រោះកូនថ្លើមចិត្តអ្នកឆ្លងផុតភ័យ
ឪពុកសប្បាយហួសវាចាស្តី
បន់អស់មេឃ,ដីសូមកូនសុខសាន្ត។
លីម ចំរើន ២៥.១២.២០១២