រៃកណ្តឹង

(បទក្របចក្រវាឡមេពាក្យ៩)

        ១.    រៃកណ្តឹង ប្រឹងយំស្រែក ហែកព្រឹក្សា

                  ហាក់សោកា ថ្លាថ្លែងស័ព្ទ ប្រាប់រូបខ្ញុំ

                  ថារូបវា គ្រាឥលូវ ត្រូវទុក្ខធំ

                  ខ្វះសុខុម ផ្តុំខ្វាយខ្វល់ ផលជាប់ប្រាណ។

           ២.    ព្រោះទង្វើ ធ្វើនៃមនុស្ស នោះមិនត្រូវ

                  ច្រើនពេកកូវ នូវទុច្ចរិត ពិតរំខាន

                  កាប់ខ្ទេចខ្ទី ទីជំរក ជ្រកសុខសាន្ត

                  ឈើដឹងឡាន បានដុល្លារ ផ្សាចិត្តរៃ។

           ៣.   សង្ឃឹមថា ថ្លាអារម្មណ៍ ក្រំរសាត់

                  ថ្ងៃព្រួយបាត់ សត្វគ្រប់ប្រាណ បានសុខី

                  ធម្មជាតិ ញាតិជួយថែ ខ្មែរប្រុសស្រី

                  គង់ទឹកដី ព្រៃតំណ តកូនចៅ។

លីម ចំរើន ១៤.១១.២០១២