(បទព្រហ្មគតិ) ប្រស្នា
១. នាងតូច.ធំ.ស្គម.ធាត់ ឥតស្តីមាត់នាងដើរតាម
រូបរសេមរសាម ទោះខ្ញុំហាមតាមឥតឈប់។
២. នាងតែងស្តែងរូបកាយ ទីជិតឆ្ងាយទាំងថ្ងៃយប់
ព្រលឹមទល់ព្រលប់ ពន្លឺភប់ត្រាប់តាមខ្ញុំ។
៣. ឥតមាន.មុខ.មាត់.ភ្នែក ទោះយំយ៉ែកទាំងតូចធំ
ឥតសូរថ្ងូរស្រែកសុំ សោកសុខុមហ៊ានតវ៉ា។
៤. នេះគឺបណ្តៅខ្មែរ ខ្ញុំសូមកែតែងអក្ខរា
ជាកាព្យល្បងប្រាជ្ញា សូមសួរថាតើស្អីគេ?
៥. ចម្លើយដូចស្រមោច មិនមែនខ្មោចកុំលួចជេរ
ចភ័យមិននៅទេ លរិះរេជំនួសម្តង។
៦. ឆ្លើយខុសគួរតែវ៉ៃ ទះបីដៃផលតបស្នង
ហាមខឹងឬវាយសង ព្រោះប្អូនបងឆ្លើយខុសន័យ។
៧. មានភ្នែកតែហាក់ឈឺ ខ្ញុំមិនឌឺសូមអភ័យ
មិនអួតឯងចេះអី ចម្លើយន័យប្រាប់អស់ហើយ។
៨. ខ្ញុំសូមលក់អ្នកអាន គ្រប់ៗប្រាណមិនទុកឡើយ
ឲ្យយក្សស៊ីសាច់ហើយ ហាមខឹងឆ្លើយស្អប់រូបខ្ញុំ។
លីម ចំរើន ២៧.១០.២០១២
No comments:
Post a Comment